Srpska okupaciona crkva je pune tri decenije temeljno i studiozno radila na postepenom nestanku Crne Gore i Crnogoraca i mora joj se priznati, postigla zavidne rezultate. Pobjeda litijaša, predvođenih crkvom na izborima, bila je prvi javni i veliki korak velikosrpskog projekta, poznatijeg kao “novi srpski svet”.
Brzo konstituisanje parlamenta i laki dogovor o mandataru, bili su nagovještaj organizovane ekspanzije tog okupaciono-hegemonstičkog projekta, koji sada više nije krio svoje stvarne ciljeve i ambicije.
Na njihovu žalost, neplanirano i iznenada, počeli su ih stizati problemi na koje nije bilo moguće odgovoriti.
Što se to dogodilo?
– Glavni ideolog i izvođać okupacionog velikosrpskog projekta, Srpska crkva, ostala je u kratkom vremenu bez svoje dvije najznačajnije ličnosti, mitropolita Amfilohija i patrijarha Irineja. Njihov autoritet, značaj i uticaj nemoguće je nadomjestiti. Srpskoj crkvi slijedi dugotrajan oporavak i stabilizacija od ovog gubitka, a naši “oslobodioci” ostaše kao siročići bez svojih duhovnih roditelja, ideologa i ovozemaljskih komandanata.
– Odlazak Trampa u Americi, dodatno je destabilizovao velikosrpske ideologe koji su potajno polagali velike nade u njegovu podršku prekompoziciji naše nesrećne balkanske stvarnosti.
-Dolazak Bajdena (Joe Biden) je zamišljeni projekat “novog Srpskog sveta” učinio sasvim nerealnim jer se radi o čovjeku koji izvanredno i mnogo bolje od ostalih američkih zvaničnika poznaje i prepoznaje velikosrpsku politiku.
– Odlaskom glavnih ideologa, scenarista, režisera i pomiritelja “srpskog sveta” u Crnojj Gori, nastupila je kriza i na vidjelo izašla poznata “Srpska nesloga”. Vojvoda Mandić, Knežević, Daka Davidović, Krivokapić i crkva na jednoj strani i Medojević, URA i koncern “Vijesti” na drugoj strani, kao zaprška ovom suludom naumu, danas više liče na “rogove u vreći” koju će svakog trena pocijepati, nego na iole ozbiljnu prijetnju Crnoj Gori.
– Očigledna nesposobnost u svakom pogledu buduće “apostolske vlade” koja će bez realne podrške, više biti nebeska, nego zemaljska, sve usložnjava do neslućenih granica.
Sve ovo mi najviše liči na prenaduvani balon koji će ubrzo eksplodirati, uz žaljenje i očaj onih koji su ga naduvavali i njihovo tužno sjećanje, kako je bio lijep dok je trajao.
I onaj veličanstveni patriotski skup nakon izbora, pokazao nam je da ovu zemlju ima ko da sačuva. Sada nam treba ta energija i mnogo više pameti da ovu zemlju vratimo samoj sebi, ne onamo gdje je bila prije 30-og avgusta, nego na pravi put kojim je trebala odavno krenuti.
