Nijesam Crnogorac, Mađar sam, po struci istoričar koji se bavi istraživanjem mađarsko-turskih(osmanskih) sukoba od mohačke bitke do požarevačkog mira. Moja velika simpatija prema Crnoj Gori i interesovanje potiče iz bavljenja strukom, napisao je na početku čitalac Antene M iz Subotice.
“Teško je ostati ravnodušam prema narodu i zemlji koja je toliko žilavo i junački odoljevala jednoj ogromnoj ekspanzionstičkoj imperiji, a i koja je pružala viteški otpor versajskom poretku božićnim ustankom”, kaže on i dodaje da ne piše samo povodom toga.
“Zapravo povod je organski vezan za ono što se u Crnoj Gori događa. Putujući jutros do Segedina, đe sam na postdiplomskim studjama, tačnije idući do autobuske stanice vidio sam u jednoj od najfrekventnijih raskrsnica u Subotici, na zgradi na uglu ulice Maksima Gorkog i Senćanskog puta grafite posvećene onom kome su nedavno neki u Mojkovcu skandirali da je jedan od njih. Portreti Ratka Mladića, presuđenog ratnog zločinca rađeni su po šablonu, išarani crvenim sprejem. (Šabloni mi daju za pravo da je ovo organizovana akcija i da ćemo ovako “stilizovane” glave Ratka Mladića još viđati diljem Vojvodine i Crne Gore.)”, naveo je on uz fotografije.
Isto tako Ratko Mladić je išaran i na autobuskom stajalištu đe staje bus za Segedin. Sa tog stajališta autobusi vode ne samo ka Segedinu, nego i ka subotičkom naselju Kertvaroš, nastanjenom većinski Mađarima, kao i prema mjestima Palić, Hadjukovo, Bački Vinogradi i Horgoš, takođe većinski mađarskim, kaže naš čitalac i pita se da li je to poruka?
“Subotica je (bivša) multietnička sredina, đe ni u najcrnjim miloševićevskim vremenima nije došlo do eskalacije međunacionacionalnih tenzija između autohtonih Mađara i Hrvata s jedne i (uglavnom kolonizovanih i u devedesetim doseljenih) Srba s druge strane. To ne znači da uopšte nije bilo indidenata, ali se uglavnom pazilo da se ne dira ni u čiji ponos i nacionalna osjećanja. Ta se situacija radikalno promjenila u posljednjih petnaestak godina. Sada imamo srpski (polu)svet u svojoj punini i širini. Danas je Subotica četnički brlog. Najtužnije u svemu su trojica gradonačelnika za čijeg vakta je Subotica postala bastion velikosrpstva – demokrata Saša Vučinić, naprednjaci Bogdan Laban i Stevan Bakić (sadašnji gradonačelnik) – zapravo (porijeklom) etnički Crnogorci, koji su se kao takvi revnosno dokazivali državi i stranoj naciji kojoj su se priključili”, navodi naš čitalac.
