Piše: Predrag Peđa Marković potpredśednik MAAC
U toku junačke odbrane srpskog kukavičluka i bježanije na Mojkovcu, dostojne odbrane u Termopilskom klancu, genocidni Aleksandar Karađorđević – Palikuća je već bio isplanirao invaziju i okupaciju Crne Gore! Očigledno, da ga je u Marseju stigla ruka pravde, jer je sličan teror sprovodio i u Makedoniji, pa i Bugarskoj.
U Marseju je 9. oktobra 1934. godine ubijen Alerksandar Karađorđević, zloglasni tvorac Kraljevine Srba Hrvata i Slovenaca, kojega je Crna Gora zapamtila kao jednu od najmonstruoznijih ličnosti u svom milenijumskom trajanju, počev od slavnog dukljanskog perioda.
Aktuelna politička vrhuška u Crnoj Gori, nastavlja rad velikosrpskih ideologa, u svrhu posrbljavanja svega crnogorskoga. Od svog dolaska putem crkvenofašitisčke „moleban revolucije“ uporno rade na prekrajanju novije istorije u želji da saradnike fašista proglase oslobodiocima i antifašistima.
Crkva Srbije je u tom smislu ratne zlikovce, popove Milorada Vukojičića – Mace, Slobodana Šiljka i napokon Joanikija Lipovca proglašava svecima, a oni koje je ta ista zlikovačka i ratnohuškačka crkva dovela na vlast „rone suze“ za Aleksandrovom kapelicom na Lovćenu i ne „tješe se“ zbog njegovog ubistva u Marseju, nazivajući taj atentat „fašističkim“ činom!?
Nikada se te „patriote“ tzv. „srpskog sveta“ ne śetiše da fašizmom proglase zlodjela Ace Palikuće, kako je poznatiji u Crnoj Gori zbog genocidnog djelovanja njegovih okupacionih trupa. I to u zemlji koja je u progonstvu spasila njegovog oca i dala mu utočište i crnogorsku princezu za suprugu. To je zemlja koja je njihovu kukavičku bježaniju preko Crne Gore herojski štitila svojim životima, od koje je Karađorđević kasnije napravio pakao.
Kako je govorio dr Sekula Drljević: “Pakao je moja domovina, gori od Danteovog pakla!“ U toku junačke odbrane srpskog kukavičluka i bježanije na Mojkovcu, dostojne odbrane u Termopilskom klancu, genocidni Aleksandar Karađorđević – Palikuća je već bio isplanirao invaziju i okupaciju Crne Gore! Očigledno, da ga je u Marseju stigla ruka pravde, jer je sličan teror sprovodio i u Makedoniji, pa i Bugarskoj. Stoga nije čudo da se Vlado Černozemski žrtvovao kako bi u Marseju u zlikovačkom naumu zaustavio Aleksandra Karađorđevića.
Nema sumnje da bi njegovi sljedbenici, na čelu sa vojvodom Mandićem i ostalim srpskim klerofašistima rado ponovili zločine počinjene nakon 1918. ali to svakako čine na mnogo perfidniji način stvarajući preko političkih institucija od Crne Gore provinciju Republike Srbije, djelujući u odnosu na nacionalne Crnogorce poput južnoafričkog režima u periodu aparthejda.
Zbog svih zločina počinjenih po Crnoj Gori, lično bih bio zadovoljan kada bi jedna ulica na Cetinju dobila ime revolucionara i borca protiv velikosrpskog terora Velička Dimitrova Kerina!
