U Saboru Srpske pravoslavne crkve (SPC) ima sedam vladika koji su homoseksualaci, a čije je opredjeljenje ostalim vladikama poznato, objavio je juče „Blic”. Za još trojicu se sumnja, ali to niko ne bi potvrdio,naveo je beogradski list.
Za razliku od uvriježenog stava o homoseksualcima da su moderni i širokih pogleda, ovaj dnevnik piše da su gej vladike u SPC ekstremni desničari ili strogi tradicionalisti.
Crkva, čiji su javni stavovi o homoseksualizmu odavno prekoračili kritiku i prešli u otvoreno vrijeđanje građana drugačijeg seksualnog opredjeljenja, nikada unutar sebe nije pokrenula pitanje homoseksualizma. To nije uradila ni po pitanju pedofilije.
„Blic” nije saopštio imena vladika za koje se u Saboru zna da su homoseksualci, ali je istakao da je najveći broj njih iz domaćih eparhija. Osim vladike vranjskog Pahomija, koji je i procesuiran zbog pedofilije i čiji je predmet zastarjeo, postoje još dvojica vladika za čije se opredjeljenje prećutno zna, naveo je list, dodajući da i preko Drine, osim vladike Kačavende, ima još jedan episkop sa istim opredjeljenjem. Ostala dvojica su iz eparhija u EU, odnosno u „jednoj od bratskih pravoslavnih zemalja”.
Beogradski dnevnik ističe da su sve ove vladike tradicionalisti i u pogledu crkvenog učenja, od kojih čak dvojica sa ekstremnim desničarskim stavovima. Većina spada u grupu vladika koje su se ranije vezivale za takozvani bosanski lobi čiji je predvodnik bio bivši vladika zvorničko-tuzlanski Vasilije.
Ove vladike su u dobrim odnosima, neki od njih čak i bliski, pa vladika iz bratske pravoslavne države ima odličan dugogodišnji prijateljski odnos sa Kačavendom, piše beogradski list. Svi oni na Saboru glasaju isto ali bi, ističe list, bilo pogrešno reći da su prvenstveno povezani zbog seksualnog opredjeljenja.
Ova grupa vladika se drži zajedno, ali nisu i takozvani gej lobi. To ih drži na okupu, ali su upućeni jedni na druge i zbog iste vizije crkve, navodi dalje „Blic”.
Posljednje dvije, tri godine ove vladike su okupljene oko „jednog episkopa koji nema iste seksualne sklonosti a koji se, nesumnjivo percepira kao najmoćniji vladika i nezvanični patrijarh”. On je grupi vladika koje su prekršile zavjet neki vid zaštite, a oni njemu sigurna glasačka mašina, objašnjava list.
Trojica od sedam vladika su mu česti gosti u eparhijskom dvoru, gosti na slavi ili svečanostima.
List saznaje da oni nisu do sada bivali ucjenjivani zbog svog opredjeljenja. Ali, događalo se da jednostavno budu protjerani monasi koji bi doznali za sklonosti vladike. Jedan od poznatih slučajeva je kada je iz eparhije jednog gej vladike protjerano odjednom nekoliko monaha, a oni su, stoji u članku, utočište našli u Mitropoliji crnogorsko-primorskoj, napominje beogradski dnevnik.
Niko od vladika sa kojima je kontaktirao „Bilic” nije mogao da se sjeti da je u Saboru neko od arhijereja prozvao ili uvrijedio onog drugog zbog seksualnog opredjeljenja. To se jednostavno unutar Sabora ne radi. Otuda i ne čudi da je i pored snimaka vladike Vasilija koje su gledali članovi Sinoda, zaključeno da u tom slučaju nema „čina”.
U javnosti, crkva sa „punim kapacitetom” vrijeđa one koji su se deklarisali kao homoseksualci i spremni su da nose taj teret u društvu. „Čega se pametan stidi, lud se ponosi”, „drvo koje ne daje ploda sječe se i u oganj baca”, „neprirodno” su samo neke od poruka SPC.
