Piše: Božidar Proročić
Opet je područje Jermensko-Azerbejdžanske granice postalo poprište krvavih i bolnih sukoba u kojima ginu najveći sinovi Azerbejdžana. U bezobzirom i mučkom napadu Jermenskih trupa tri azerbejdžanska vojnika ubijena su, a četvorica su ranjena u graničnom sukobu sa jermenskim trupama u nedjelju. U saopćenju ministarstvo obrane Azerbejdžana navodi da je jermenska vojska pucala na položaje koje kontrolišu snage bezbjednosti Azerbejdžana u sjeverozapadnoj regiji Tovuz. Napad Jermenije, upotrebom artiljerije, na položaje oružanih snaga Azerbejdžana, uz jermensko-azerbejdžansku granicu, predstavlja agresiju, čin upotrebe sile i još jednu provokaciju – rekao je Hikmet Hajiyev, iz predsjedništva Azerbejdžana. Istaknuo je da je Jermenija pokrenula ,,ofanzivu i provokaciju u vrijeme dok se međunarodna zajednica bori protiv COVID-19”, nazivajući jerrmensku podršku inicijativi UN-a za globalni prekid vatre usred pandemije kao ,,ništa osim licemjerja”. Pozvao je međunarodnu zajednicu na osudu jermenske okupatorske politike protiv Azerbejdžana i njene provokativne akcije duž granice.
Jermenija je izvršila jednostrani akt napada i provokacije želeći da svojim brutalnim pristupom u XXI vijeku kada (svijet teži ka globalnom miru) u ovom području koje vjekovima pripada Azerbejdžan izazove rat sa nesagljedivim posljedicama. Da li će Jermenija ikada shvatiti da jedino dipolmatskim pristupom a ne zveckanjem oružja, žrtvama i progonima treba da prihvati i prizna poptpunu neodvojivost teritorija Azerbejdžana. Umjesto toga snage bezbjednosti Jermenije nečovječno, nehumano, necivilzacijski svojim (čestim) provokacijama izazivaju nemir i vrše sistematske provokacije. Odnosi između Azerbejdžana i Armenije već decenijama su opterećeni krizom u pograničnom Nagorno Karabahu. Nagorno Karabah je regija u Azerbejdžanu koja je 6. januara 1992. godine jednostrano proglasila nezavisnost. Većinu stanovništva čine Jermeni koji smatraju da regija treba da bude dio Jermenije. Regija je pod kontrolom jermenske vojske i separatista od jerrmensko-azerbejdžanskog rata, koji je okončan 1994. godine u tom ratu Jermeni su izvršili brojne pokolje i ratne zločine proganjajući svakog Azerbejdžanca sa svojih vjekovnih ognjišta na najbrutalnji i najsurovi način.
Ujedinjene nacije Nagorno Karabah tretiraju kao dio (vjekovne) Azerbejdžanske teritorije, baš kao i Vijeće Evrope. OSCE je još 1994. godine s ciljem mirnog rješavanja Azerbejdžansko-Jermenskog spora u Nagorno Karabahu osnovao Minsk grupu na čijem čelu su tri države – SAD, Francuska. i Rusija. Azerbejdžan (sa punim pravom) insistira na očuvanju svog teritorijalnog integriteta, a Jermenija brani interese nepriznate republike, pošto Nagorno-Karabah nije strana u pregovorima.
Međunarodan zajednica treba da se podhitno što prije oglasi u pomenutom sukobu i da da punu podršku očuvanju mira na postojerćim prostorima. Ali i punu podršku Vladi Azerbejdžana u očuvanju svojih vjekovnih teritorija, na kojima su najbolji sinovi Azerbejdžana dali ono najvrednije a to je svoj život!!!
