Govorim ovo više zbog onih uplašenijih od mene što se za život drže zubima i noktima. Mnogi su za sebe već sagradili velelepne grobnice, a meni je jedan prijatelj obećao pozajmiti svoju. Stavio sam mu do znanja da ću mu je vratit – čim mu bude trebala.
To oko vječnog počinka u sebi ima nečeg mističnog, poput nedokazive veze između dva svijeta.
Dok Aleksa Bečić nastavlja da niže besmislice, praveći od njih ogrlicu nalik omči, njegov sabrat po ideologiji odmiče korak dalje, pozicionirajući se neđe između vođa “DEMONKRATA I URE.
Ono što Dritan nije završio “TEMELJNIM UGOVOROM ” sada će Milojko sa dogovorom o grobljima. Prijemna adresa je predvidivo ista. Zbog onih kojima to još nije doprlo do atrofiranog centralnog nervnog sistema, to je SPC. Okupatorska mantijaška bulumenta, katalizator svih podjela i omraza.
Odvali Milojko kao pravi predstavnik svog naroda, a ne onog na čijem je čelu, da nema ništa protiv, po čemu se da zaključiti da mu groblja ne znače ništa. Nomadskim narodima, kao i narodima bez historije i tradicije, groblje ne znači ama baš ništa. Malo značenja ima bilo šta od duhovnih vrijednosti izuzev sujevjerja i slijepog idolopoklonstva…Što Dikla navikla!?
Pokušavamo kao civilizovan narod da upozorimo u što se to može izroditi!!! Kad bude kasno ( nakon 12. Februara ), što nude biće, a može biti i onog što biti ne može. A kad više ne bude moguće sa tamburicom, moraće sa guslama…
Književnik: Obrad Pavlović
