Cilj Udruženja bivših sportista Crne Gore je da sportske veličine nikada ne budu zaboravljene, da se vrate u društvo sportista, kako bi svojim primjerom motivisali mlade, kazao je sekretar Udruženja Slobodan Pejanović.
Udruženje bivših sportista Crne Gore, posvećeno promociji sporta i očuvanju nasljeđa crnogorskih sportskih velikana, organizovalo je fudbalsku radionicu na Cetinju, na stadionu Obilića poljane.
Radionica je realizovana u saradnji sa fudbalskom i trenerskom legendom Vojom Gardaševićem, a bila je namijenjena djeci Fudbalskog kluba Viner, uzrasta do devet godina.
Djeca su imala jedinstvenu priliku da uče od jednog od najvećih crnogorskih trenera, čovjeka koji je vodio četiri fudbalske reprezentacije.
Gardašević, poznat u Crnoj Gori kao “Vojo-britva”, a na Bliskom istoku i u Africi kao “Kralj sunca”, kazao je da se vratio u svoje djetinjstvo, u dane kada je fudbalski stadion bio njegovo dječje igralište i dom.
“Zahvalan sam Udruženju bivših sportista Crne Gore što smo zajednički evocirali uspomene. Žao mi je što ovakve radionice nijesu počele prije 15-20 godina, jer se nakon današnjeg dana osjećam mlađim, a penzionerske dane rado ću posvetiti ovakvim događajima”, rekao je Gardašević.
Radionicu je, osim radosti i druženja, obilježio susret, nakon mnogo godina, dva velika asa Gardaševića i Đorđa Mugoše.
Pejanović je naglasio da su posjećenost i pažnja koju su djeca pokazala za svaku pohvalu.
“Udruženje će nastaviti sa sličnim aktivnostima, pružajući podršku sportskim organizacijama, kao i Ministarstvu kulture i sporta. Smatramo da događaj na Cetinju označava početak nove prakse, kojoj ćemo se posvetiti s velikom pažnjom, kako na terenu, tako i van njega”, rekao je Pejanović.
Gardašević je legendarni fudbaler Budućnosti i Sutjeske (1958 – 1968), a potom internacionalac u holandskom Cvoleu.
Kao treber od Iraka, u kojem je 1991. godine sastavljao nacionalni tim, preko jordanskih i kuvajtskih klubova, klupe reprezentacije Kenije do tropske idile – Sejšelskih ostrva u Indijskom okeanu.
Gardašević je u aprilu 1966. godine sa kapitenskom trakom uveo crnogorsku reprezentaciju u meč sa Sovjetskim Savezom, tokom prve od pet posjeta „zbornaje komande“ Titogradu, koje su uslijedile u narednoj deceniji.
