Sjednica Četvrtog vanrednog zasijedanja u 2022. godini uživo na našem portalu:
Poslanici će se danas izjašnjavati o inicijativi za razrješenje predsjednika Skupštine Alekse Bečića.
Iz partija parlamentarne većine DF-a i SNP-a su najavili da neće podržati prijedlog da se smijeni Bečić. Građanski pokret URA će prije početka sjednice Skupštine odlučiti kako će se izjasniti o razrješenju Bečića.
Za smjenu Bečića će glasati DPS i ostale opozicione partije.
Pročitajte zašto je podnijeta inicijativa za razrješenje Bečića:
Skupština Crne Gore, za vrijeme mandata predsjednika Skupštine Alekse Bečića, nije bila mjesto suštinskog političkog dijaloga, zbog čega nije uspjela da ostvari jednu od svojih osnovnih funkcija, te dovede do ubrzanja evropskog puta Crne Gore.
Dominantno zbog te činjenice, odnosno, neostvarivanja svrhe koju bi najviši zakonodavni i politički dom u jednoj državi trebalo da ima, danas smo svjedoci nikad većih društvenih, politickih socijalnih podjela, koje prijete da destabilizuju ukupan ambijent u državi i blokiraju ispunjavanje njenih osnovnih zadataka.
Negativan godišnji izvještaj Evropske komisije, u kome se između ostalog navodi da je sadašnji Skupštine bez presedana u istoriji Crne Gore, najbolja je ilustracija zbog čega je put naše države prema Evropskoj uniji zaustavljen, a značajan doprinos takvom Izvještaju i takvoj dijagnozi stanja od strane naših evropskih partnera, dala je upravo Skupština pod rukovodstvom njenog aktuelnog predsjednika.
U toku trajanja ovog saziva Skupštine, Crna Gora je značajno nazadovala u oblasti vladavine prava, a najveći razlog tome je nespremnost i odsustvo političke volje aktuelnog predsjednika Bečića da inicira ustavne mehanizme izbora čeinih funkcija u pravosudnom sistemu. Naime, predsjednik Bečić nije uspio da djelotvorno pokrene i okonča nijedan važan politički dijalog koji je trebaio da dovede do rješenja kojima bi se deblokirale važne državne institucije, posebno one u oblasti pravosuđa.
1. Implementacija ustavnih amandmana, odnosno, imenovanja u pravosuđu kvaiifikovanom većinom u Skupštini, jedno je od ključnih EU privremenih mjerila za poglavija 23 i 24. Bez ispunjavanja tog privremenog mjerila nema napretka na putu ka EU, budući da je shodno novoj metodologiji proširenja napredak u oblasti vladavine prava preduslov za napredak u bilo kojoj drugoj oblasti, odnosno za ukupno kretanje i progres države na integracionom putu, Rukovodstvo Skupštine je pokazalo potpuno ignorantski odnos prema ovoj činjenici i 16 mjeseci otkako je Parlament konstituisan nije učinjen nijedan konkretan korak da se obezbijedi ustavno i sistemsko razrješenje institucionalne i pravosudne blokade.
2. Nije pokrenut proces dijaloga vlasti i opozicije kao jedini mehanizam da se dođe do potrebnog dogovora i konsenzusa oko ovih pitanja. Uzaludni su bili i stalni pozivi brojnih EU zvaničnika da se pokrene „međupartijski dijalog” i nađe rješenje za izbor VDT, Sudskog savjeta, sudija Ustavnog suda. Na sve te pozive, rukovodstvo Skupštine je ostalo potpuno nijemo.
3. Sve to je jasan i nedvosmislen dokaz da je svojim neodgovornim odnosom predsjednik Bečić značajno doprinio urušavanju parlamenta kao mjesta političkog i demokratskog dijaloga i to u najdelikatnijem trenutku za naš evropski put.
4. U Izvještaju EK zabilježene su oštre kritike i zbog toga što su se u Skupštini često inicirali lli donosili zakoni po hitnom postupku, bez potrebnih javnih konsultacija i bez odgovarajućeg uzimanja u obzir zahtjeva iz procesa pristupanja EU.
5. Izborna reforma praktično stoji u mjestu iako je Odbor za sveobuhvatnu reformu izbornog zakonodavstva formiran u decembru 2020. godine. Ovo je, pored ključnih reformi – imenovanja u oblasti pravosuđa, takođe materija koja zahtijeva kvalifikovanu većinu u parlamentu, oko čega takođe nije bilo opipljivih pomaka niti dogovora na relaciji vlast – opozicija. Zbog toga, i u ovoj veoma važnoj i osjetljivoj oblasti, imamo stagnaciju i blokadu i nemogućnost da se eventualni parlamentarni izbori sprovedu u skladu sa reformisanim izbornim zakonodavstvom i odgovarajućim preporukama naših međunarodnih partnera. To je još jedan krupni neuspjeh ovog saziva Skupštine pod rukovodstvom aktuelnog predsjednika.
6. Pravosudne reforme i izborno zakonodavstvo su ključne oblasti kojima je Skupština trebalo da se bavi i postigne politički dogovor. Rješavanje ovih pitanja je bilo važno za evropski put Crne Gore ali i za, što je još i važnije, stabilizaciju političkih i društvenih prilika, budući da bi se postizanjem dogovora i konsenzusa poslala snažna poruka i medjunarodnoj i domaćoj javnosti da je Crna Gora u stanju da rješava svoje krupne probleme i izazove. Na ovaj način, zahvaljujući izostanku tih rezultata, pokazali smo kao država upravo suprotno, što značajno utiče na naš imidž u medjunarodnoj javnosti.
7. Kao upečatljivu činjenicu, valja pomenuti da je država, zbog neodgovornosti rukovodstva Parlamenta, punih pola godine bila bez predsjednika Državne izborne komisije, čime je izborni proces doveden u stanje potpunog kolapsa. Na kraju je, usljed brojnih pritisaka međunarodne javnosti, taj proces okončan, a rukovodstvo Skupštine je sve to vrijeme ovo pitanje iz političkih i partijskih razloga držalo ad acta.
8. Nezakazivanje sjednica Parlamenta zbog bojkota dijela parlamentarne većine je jedan od državničkim i upečatljivih dokaza partijskog odnosa predsjednika Parlamenta prema zakonodavnim obavezama, odnosno potrebnim zakonodavnim reformama. To je jedan od razloga što je Parlament bio izuzetno neefikasan i što je veliki broj zakona umjesto u proceduri držan u fiokama aktuelnog predsjednika.
Iz svega navedenog, nedvosmisleno se zaključuje da je aktuelni predsjednik parlamenta svoju funkciju očigledno obavljao u interesu svoje partije i partijske i lične promocije, a ne u interesu države i ostvarivanja ključnih državnih ciljeva, čija je realizacija zbog takvog odnosa izostala.
Svi gore navedeni razlozi i činjenice upućuju na potrebu da se aktuelni predsjednik Skupstine Crne Gore razriješi s ove odgovorne funkcije.
