Evropski sud u Strazburu je već odlučio da je zahtjev za restauraciju crkvene imovine neosnovan – navodi se u reagovanju predsjednika Crne Gore Mila Đukanovića.
vrdnja generalnog sekretara predsjednika Srbije Nikole Selakovića da su najrelevantnija međunarodna pravna tijela, poput Savjeta Evrope “pozivala na nužnost i potrebu vršenja restitucije crkvene imovine, naročito SPC” nema apsolutno nikakvog utemeljenja u činjenicama, saopštili su iz kabineta predsjednika Crne Gore Mila Đukanovića.
– Naprotiv, Crna Gora je 2012. godine upravo pred Evropskim sudom za ljudska prava, kao sudskim tijelom Savjeta Evrope, dobila spor protiv Srpske pravoslavne crkve, koja je zahtijevala restituciju crkvene imovine u Crnoj Gori. Evropski sud u Strazburu je ovu tužbu SPC odbacio kao očigledno neosnovanu i neprihvatljivu, utvrdivši da podnosioci tužbe nijesu imali “postojeću imovinu” niti “legitimno očekivanje” za povraćaj imovine čiju su restituciju zahtijevali – stoji u reagovanju.
Selaković je juče kazao “da se ne može uzurpirati nešto što je vaše, što je postalo vaše prije mnogo vjekova”
– Ono što je Crkva kao svojinu stekla donacijama, prilozima ktitora, vladarskim poveljama, poklonima i to u skladu sa važećim zakonima i pozitivnim pravnim propisima – naveo je Selaković i dodo da je posebno zanimljiv period koji Ðukanović navodi u argumentaciji.
– Period od 1986. do 2000. godine se u najvećem dijelu poklapa sa periodom njegove vlasti u Crnoj Gori, a upravo ta vlast donosi, sprovodi i kontroliše primjenu samih propisa – kaže Selaković.
U reagovanju Đukanovića stoji “da je sud u Strazburu zaključio da su bez pravnog osnova tvrdnje SPC i države Srbije da je SPC u Crnoj Gori žrtva povrede prava na mirno uživanje imovine i na pravično suđenje, kao i da je navodno diskriminisana od strane države Crne Gore”.
– Iz ove odluke Evropskog suda jasno proizilazi da je imovina koju je tada potraživala SPC, u vrijednosti od više stotina miliona eura, zapravo državna imovina – kaže se u reagovanju, dodajući da su okolnost da se tužbi SPC tada pridružila Republika Srbija, nije ni tada nimalo pomogla podnosiocima tužbe i oni su taj spor protiv Crne Gore izgubili.
– Tom prilikom, Republika Srbija, koja se pridružila tužbi, iznijela je čitav arsenal poznatih tvrdnji o viševjekovnom bivstvovanju SPC u Crnoj Gori i o tome da je SPC isključivi vlasnik pravoslavnih vjerskih objekata u našoj državi, za koje je izričito tvrdila da predstavljaju istorijske spomenike isključivo srpskog naroda. Međutim, kao ni danas, tako ni tada, za to nijesu ponudili pravno valjane dokaze – kaže Đukanović u reagovanju.
On ističe da su SPC i država Srbija “ovaj spor izgubili zato što je i po domaćem i po međunarodnom pravu nesporna pravna činjenica da je Crna Gora, a ne Srpska pravoslavna crkva,cuvjek bila i ostala vlasnik vjerske imovine koja je kroz vjekove stvarana od državnog novca ili zajedničkim ulaganjem građana”.
– Još u Knjaževini, kasnije Kraljevini Crnoj Gori, gdje je autokefalna Crnogorska pravoslavna crkva po Ustavu imala status zvanične državne crkve, vjerska imovina pripadala je državi, a Crnogorska pravoslavna crkva je tu imovinu samo koristila i nije njome mogla raspolagati bez izričitog dopuštenja državne vlasti. Ovo su pravne činjenice, a ideološke i političke tvrdnje kojima se osjećaj pripadnosti srpskoj naciji pokušava poistovjetiti sa pravoslavljem u Crnoj Gori nemaju nikakvu težinu, ni u domaćem, ni u međunarodnom pravu, što jasno potvrđuje i navedena odluka Evropskog suda iz 2012. godine – navodi se u reagovanju predsjednika Crne Gore.
pobjeda.me
